110 - Düştüm

tam kayarken ellerinden
gözyaşlarım beni terkederken
sarılıp yalnızlığa bu gece
adını haykırdım sessizce yenilgiye

bir sen düştün
bir ben
tutmadık ikimizde
birbirimizi düşerken
acımaz canım benim
bir düş bir gerçeği
kaybettim herşeyi

hep aynı sen
hep aynı ben
zaman yanımızdan
akıp giderken
dokunduk mahvettik
sevdik kaybettik
insan olmayı hiç haketmedik